بررسی همبستگی سطوح بیلی روبین سرمی و پوستی در نوزادان مبتلا به ایکتر بستری در بیمارستان هاجر شهرکرد

سابقه و هدف: بررسی سطح بیلی روبین با استفاده از دستگاه بیلی چک، به دلیل عدم نیاز به خون گیری مکرر، می تواند روش مناسبی برای تشخیص ایکتر نوزادی باشد. مطالعه ی حاضر، با هدف تعیین همبستگی سطوح بیلی روبین سرمی و پوستی در نوزادان مبتلا به ایکتر بستری در بیمارستان هاجر شهرکرد، انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه ی توصیفی- همبستگی، 417 نوزاد ایکتریک، بررسی شدند. اطلاعات دموگرافیک شامل سن نوزاد در بدو پذیرش، وزن نوزاد هنگام مراجعه، وزن نوزاد هنگام تولد، سن حاملگی و جنس نوزاد، تکمیل و با بستری نوزاد، خون گیری جهت کنترل بیلی روبین سرم، برطبق روش متداول بخش انجام گرفت و سطح بیلی روبین پوستی با دستگاه بیلی چک کنترل شد و مقادیر آن ثبت گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار spss 11 و آزمون همبستگی پیرسون و تی مستقل، تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: از مجموع 417 نوزاد تحت مطالعه، 322 نوزاد (2/77%) ترم و 95 نوزاد (8/22%) پره ترم بودند. 3/51% نوزادان، پسر و 7/48% دختر بودند. میانگین وزن نوزادان ترم 88/46777/3081 گرم و در نوزادان پره ترم 44/57279/2335 گرم بود. همبستگی خطی مستقیم و معنی داری بین سطوح بیلی روبین سرمی و پوستی در نوزادان ترم و پره ترم وجود داشت. اختلاف میانگین مقادیر بیلی روبین در این دو روش اندازه گیری در نوزادان ترم در روزهای مختلف اندازه گیری، معنیدار بود، در حالی که در نوزادان پره ترم اختلاف معنی دار نبود. نتیجه گیری: استفاده از دستگاه بیلی چک برای اندازه گیری بیلی روبین در نوزادان پره ترم، قابل مقایسه با روش معمول است.